لوپوس و افزایش خطر سرطان سرویکس
لوپوس یا SLE نوعی بیماری اتوایمیون است که در آن، سیستم ایمنی بدن به اعضا و بافت‌های بدن، از جمله پوست، مفاصل، مغز، کلیه‌ها و عروق خونی حمله می‌کند.
براساس تخمین موسسه تحقیقاتی لوپوس، بیش از 5/1 میلیون نفر در آمریکا با این بیماری دست به گریبان هستند که بیش از 90 درصد بیماران را، زنان 15 تا 44 سال تشکیل می‌دهند. این بیماری یکی از عوامل خطر افزایش خطر بیماری قلبی‌عروقی، کلیوی و استروک برشمرده می‌شود.
مطالعات پیشین هم پیشنهاد کرده بودند که بیماری اتوایمیون ممکن است خطر ابتلای یک زن مبتلا را به سرطان سرویکس بیشتر کند، اما این شواهد همیشه مورد بحث بوده است.
به همین منظور، برای مطالعه در مورد ارتباط بالقوه میان SLE و سرطان سرویکس، تیم تحقیقاتی انستیتو کارولینسکا، داده‌های «ثبت ملی بیمار سوئد»، «ثبت ملی غربالگری سرویکس سوئد» و «ثبت سرطان سوئد» را آنالیز کردند.
با استفاده از این داده‌ها، تیم تحقیقاتی مذکور میزان بروز سرطان سرویکس مهاجم و دیسپلازی سرویکس را میان سال‌های 2006 و 2012، میان زنان جمعیت عمومی و افراد مبتلا به SLE محاسبه کردند.
پس از بررسی‌های لازم، محققان دریافتند که زنان مبتلا به SLE، در مقایسه با جمعیت عمومی، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به دیسپلازی سرویکس یا سرطان مهاجم سرویکال قرار دارند.
از سوی دیگر، زنان مبتلا به لوپوس که با داروهای ایمونوساپرسیو درمان می‌شدند، در معرض بیشترین خطر ابتلا به دیسپلازی سرویکس یا سرطان مهاجم سرویکال قرار دارند.
این یافته‌ها پس از برقراری تعادل از نظر عوامل خطری مانند سن، جنس، میزان تحصیلات، استفاده از مراقبت‌های بهداشتی، تعداد کودکان، وضعیت تاهل، سابقه خانوادگی سرطان سرویکس و غربالگری سرطان سرویکس در طول 5 سال گذشته، همچنان به قوت خود باقی ماندند.
محققان معتقدند این یافته‌ها بر اهمیت غربالگری منظم سرطان سرویکس در زنان مبتلا به لوپوس تاکید دارد، حتی اگر با داروهای ایمونوساپرسیو هم درمان نشده باشند. بنابراین، از این پس باید لوپوس را به عنوان یک عامل خطر ابتلا به بدخیمی‌های سرطان سرویکس درنظر گرفت.
نظرات بسته است