امید در درمان ترکیبی برای سرطان تخمدان؛سرطان تخمدان مسئول 3 درصد سرطان‌ها درمیان زنان است، اما درمقایسه با دیگر انواع سرطان در سیستم تولیدمثلی، باعث بروز مرگ‌و‌میر بیشتری می‌شود.
نتایج یک مطالعه جدید حاکی از آن است که یک درمان ترکیبی موثر برای درمان سلول‌های سرطانی تخمدان یافت شده است. این یافته‌ها که در نشریه AntiCancer Research منتشر شده، می‌توانند مطرح کننده یک گزینه درمانی جدید برای انواع مختلف سرطان تخمدان از جمله مواردی که به کموتراپی و دیگر درمان‌هامقاوم هستند، باشد.
سرطان تخمدان مسئول 3 درصد سرطان‌ها درمیان زنان است، اما درمقایسه با دیگرانواع سرطان در سیستم تولیدمثلی، باعث بروز مرگ و میر بیشتری می‌شود. متاسفانه، تا زمانی که به لگن و شکم گسترش نیابد، تشخیص داده نمی‌شود. در این مرحله انتهایی، درمان آن مشکل خواهد شد و اغلب کشنده است. جراحی و کموتراپی درمان‌های استفاده شده برای این بیماری است. در غیاب داروهای اختصاصی هدفمند، داروهای پلاتینوم اغلب برای درمان سرطان تخمدان استفاده می‌شوند.
محققان مدرسه پزشکی بوستون، در این تحقیق، مهارکننده پروتئاز کالپین (calpeptin) را با مهار کننده‌های اپی‌ژنتیک (histone deacetylase) سدیم بوتیرات و SAHA ترکیب کردند. زمانی که دردوزهای کمتر از اپتیمال از آنها در ترکیب استفاده شد آنها توانستند باعث مهار رشد سلول‌های سرطانی شده و مرگ سلول‌های سرطانی را به ارمغان آورند.
براساس گزارش محققان، یکی از نکات جالب توجه این مطالعه مشاهده‌ای، آن بود که کالپپتین مانند یک داروی اپی‌ژنتیک عمل کرده و این توانایی را دارد که تگ‌های متیل را از ژن‌ها بردارد. درواقع، به نظر می‌رسد کالپپتین عملکرد دوگانه‌ای دارد. در واقع، هم می‌تواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد و هم به عنوان داروی اپی‌ژنتیک عمل می‌کند. محققان معتقدند داروهای اپی‌ژنتیک به‌تنهایی گزینه مناسبی برای درمان سرطان نیستند.
بلکه لازم است دیگر انواع مهارکننده‌ها و درمان‌های هدفمند هم استفاده شوند. افزودن داروهای اپی‌ژنتیک می‌تواند اثربخشی درمان را افزایش دهد و از تشکیل سلول‌های بنیادی / پیشروی سرطانی جدید ممانعت به عمل آورد. این داروها، عمل‌های چندگانه خود را با بروز دوباره ژن‌های ساپرس کننده تومور و بلوک بروز ژن‌های تقویت کننده رشد حتی پس از آنکه با درمان استاندارد بیمار وارد فاز نقاهت شده، اعمال می‌کند.
در مطالعه پیشین، همین گروه تحقیقاتی این فرضیه را مطرح کردند که اپی‌ژنتیک‌ها (زمانی که از نظر ژنتیکی سلول‌های همسان ژن‌های خود را به روش‌های مختلفی بروز داده و باعث رخداد پیامدهای مختلفی می‌شوند) نقش مهم و قابل توجهی در تشکیل سلول‌های پیشروی سرطانی پیشرفت سرطان، متاستاز و مقاومت دارویی سرطان دارند. محققان در مطالعه قبلی نشان دادند که داروی اپی‌ژنتیک مفهوم را تغییر می‌دهند.
نتایج برگرفته از دیگر مطالعات نیز نشان داده‌اند که داروهای اپی‌ژنتیک سلول‌های سرطان تخمدان مقاوم به داروهای پلاتینوم را حساس کرده و سلول‌های بنیادی سرطان پستان را از بین می‌برند. همه این نتایج از فرضیه موجود حمایت می‌کنند.
دریک آنالیز مقایسه‌ای، نویسندگان قبلا شباهت‌هایی را در حوادث ژنتیک و اپی‌ژنتیک سلول‌های سرطانی تخمدان و پستان گزارش و توصیف کرده بودند که حاکی از ریشه مشترک اپی‌ژنتیک میان آنها است.
آنها پیش از این هم نشان داده بودند که ترکیب مهارکننده‌های دی‌استیل هیستون با مهارکننده کالپین، موجب ارتقای مهار رشد و مرگ سلول در انواع مختلف سلول‌های سرطانی پستان می‌شود، از جمله سلول‌های سرطان پستان سه‌گانه منفی. همین روند در انواع مختلف سلول‌های سرطانی تخمدان نیز مشاهده می‌شود.
نظرات بسته است