دیابت نوع 1 و میکروبیوتا
Medical Xpress: گروهی بین‌المللی از محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بروز دیابت نوع 1 مقدم بر اصلاح و تغییر لنفوسیت‌های MAIT است. این سلول‌ها که با موکوس در ارتباط بوده و می‌توانند المانت‌های میکروبیوتا را تشخیص دهند، خواهند توانست به‌عنوان بیومارکر جدیدی برای تشخیص زودهنگام و پیشگیری از بیماری عمل کنند.
این نتایج در Nature Immunology منتشرشده‌اند.
دیابت نوع 1، یک بیماری اتوایمیون است که با حمله سیستم ایمنی به سلول‌های بتا در پانکراس آغاز می‌شود. این پروسه تخریبی اغلب به لنفوسیت‌های T خودواکنشی نسبت داده می‌شود.
با توجه به آنکه سیستم ایمنی ذاتی، خط مقدم دفاعی بدن ما را تشکیل می‌دهد، نقش مهمی هم در این بیماری بازی می‌کند. سلول‌های MAIT با موکوس در ارتباط بوده و بخش جدایی‌ناپذیر از این خط مقدم ایمنی محسوب می‌شوند. سلول‌های مذکور با باکتری تحریک می‌شوند، خصوصاً آن‌هایی که میکروبیوتای دستگاه گوارش هستند. تیم تحقیقاتی مذکور به دنبال آن بود که آیا سلول‌های MAIT نقشی در اختلال ایجادشده در فلور روده‌ای که مرتبط با دیابت نوع 1 باشد و هومئوستاز موکوس روده‌ای بازی می‌کنند یا خیر.
محققان در این مطالعه بررسی‌های خود را روی مدل‌های موشی مبتلابه دیابت نوع 1 و نمونه خون بیماران مبتلابه دیابت نوع 1 انجام دادند. نتایج به‌دست‌آمده از همه نمونه‌ها و مدل‌های حیوانی نشان داد که سلول‌های MAIT پیش از آنکه دیابت نوع 1 خود را نشان دهد، تغییر پیدا می‌کنند. زمانی که دیابت نوع 1 در کودکان تشخیص داده می‌شود، تعداد سلول‌های MAIT موجود در خون آن‌ها کمتر از افراد غیردیابتیک است. مهاجرت سلول‌های MAIT به بافت پانکراس ملتهب شده در دیابت نوع 1 می‌تواند این اختلاف را توضیح دهد.
این فرض بسیار منطقی است اگر قبول کنیم جمعیت سلول‌های MAIT موجود در پانکراس در موش‌های دیابتیک غیر چاق (NOD) متورم و برجسته می‌شوند. موش‌های NOD به فرمی از دیابت مبتلا می‌شوند که بسیار شبیه دیابت انسانی هستند. علاوه براین، بررسی‌های آزمایشگاهی بیشتر نشان داده سلول‌های MAIT مستقیماً با تخریب سلول‌های بتای پانکراس در ارتباط هستند.
علاوه بر تغییراتی که در غلظت و جایگاه سلول‌های MAIT در بدن می‌افتد، به نظر می‌رسد یک نقص عملکردی در سلول‌های MAIT با تغییر موکوس روده‌ای که در دیابت نوع یک مشاهده می‌شود، در ارتباط است. همچنین، عملکرد طبیعی سلول‌های MAIT برای حفظ و نگهداری هومئوستاز این موکوس الزامی است. این ظرفیت در دیابت نوع 1 دچار اختلال شده و موکوس روده را نسبت به باکتری‌ها نفوذپذیر می‌کند که به دنبال آن، پاسخ‌های اتوایمیون آغاز می‌شوند. تحقیقات آینده به دنبال درک بهتر ارتباط میان سلول‌های MAIT و میکروبیوتای روده‌ای است.
نتایج به‌دست‌آمده از این تحقیقات می‌تواند راهگشای پیشرفت‌های بیشتر در استراتژی‌های جدید برای درمان دیابت نوع 1 باشد. آنچه اهمیت بیشتری دارد، آنکه ما اکنون می‌دانیم سلول‌های MAIT بیومارکرهای زودهنگام برای این نوع از دیابت هستند، زیرا تغییراتی که در آن‌ها دیده می‌شود، زودتر از بروز بیماری نشان داده می‌شوند. این بیومارکر به‌عنوان پیشگیری از پیشرفت دیابت نوع 1 هم استفاده خواهد شد.
نظرات بسته است