دیابت بارداری، دیابت و خطر CVD
JAMA Internal Medicine: محققان در بررسی‌های خود نشان دادند زنانی که سابقه دیابت بارداری دارند در معرض خطر بیشتر حوادث قلبی عروقی، خصوصاً انفارکتوس میوکارد، در سال‌های بعدی زندگی خود قرار دارند. این میزان افزایش خطر در مقایسه با زنانی به‌دست‌آمده که در دوران بارداری مبتلابه دیابت نشده‌اند. هرچند این میزان افزایش خطر اندک است.
این نتایج از آنالیزهای جدید مطالعه آینده‌نگر Nurses’ Health Study II به‌دست‌آمده‌اند.
هرچند مطالعات قبلی نشان داده بودند که دیابت بارداری یک عامل خطر برای نشانگرهای متوسط خطر CVD به‌حساب می‌آیند، مانند هیپرتانسیون بعدی، دیس‌لیپیدمی و دیابت نوع 2، ارتباط میان دیابت بارداری و CVD بعدی، پیش‌ازاین با کنترل دقیق عوامل خطر رایج یا اصلاح ویژگی‌های سبک زندگی، به‌طور آینده‌نگر بررسی نشده بودند.
مطالعه محققان دانشگاه هاروارد تائید می‌کند که میزان بالاتر CVD میان زنان مبتلابه دیابت بارداری که بعداً مبتلابه دیابت نوع 2 می‌شوند، در مقایسه با زنانی که هیچ‌یک از موارد بالا را ندارند، واقعیت دارد.
یکی از یافته‌های جدید آن است که افزایش خطر نسبی مرزی حدود 30 درصد در حوادث CVD در زنان باسابقه دیابت بارداری که بعداً به دیابت نوع 2 مبتلا نمی‌شوند، دیده می‌شود. این یافته بدان معنا است که سابقه دیابت بارداری خود ممکن است به‌تنهایی خطر حوادث CVD را جدا از دیابت نوع 2 آشکار یا تغییرات در رفتارهای سبک زندگی افزایش دهد.
پس از تعدیل عوامل خطر نسبی، این میزان به افزایش خطر نسبی 20 درصد رسید، بدین معنا که زنان با حفظ سبک زندگی سالم از سال‌های میانی زندگی می‌توانند خطر CVD را کاهش دهند، صرف‌نظر از اینکه سابقه دیابت بارداری هم داشته باشند.
از 89 هزار و 479 زن که در این مطالعه حضور داشتند، 9/5 درصد از آن‌ها، حداقل دریکی از بارداری‌های خود در زمان ورود به مطالعه یا در دوره پیگیری، مبتلابه دیابت بارداری بوده‌اند. در طول دوره پیگیری که میانه آن 7/25 سال گزارش شد، محققان 1161 مورد حوادث CVD را ثبت کردند، 612 مورد MI و 553 مورد استروک.
در مقایسه با زنانی که بارداری نداشته‌اند، زنانی که سابقه دیابت بارداری را ذکر می‌کردند، 60 درصد بیشتر خطر مطلق حوادث CVD را در طول دوره پیگیری نشان دادند.
این خطر با تعدیل عوامل خطری مانند افزایش وزن، مصرف دخانیات، کیفیت تغذیه، مصرف الکل، فعالیت فیزیکی و مصرف آسپیرین، کاهش پیدا کرد؛ اما زنانی که سابقه دیابت بارداری داشتند، همچنان با افزایش خطر 29 درصدی ابتلا به حوادث CVD در طول دوره طولانی پیگیری، در مقایسه با زمانی که سابقه دیابت بارداری را ذکر نمی‌کردند، روبرو بودند.
محققان در این آنالیز، ارتباط سابقه دیابت بارداری و خطر آینده MI یا استروک را به‌طور جداگانه ارزیابی کردند.
در آنالیزهای fully adjusted، سابقه ابتلا به دیابت بارداری به‌طور قابل‌توجهی خطر MI را تا 45 درصد افزایش داد، اما در مورد استروک افزایش معناداری به دست نیامد.
همان‌طور که کاملاً اثبات‌شده، سابقه دیابت بارداری می‌تواند خطر دیابت نوع 2 را در یک زن افزایش دهد. در این آنالیز طولانی‌مدت، 19 درصد از زنان باسابقه دیابت بارداری، در مقایسه با 8/4 درصد از زنانی که سابقه دیابت بارداری نداشتند، در دوره‌های بعدی زندگی مبتلابه دیابت نوع 2 شده بودند.
این آنالیز نشان داد افزایش خطر CVD برای زنانی که هم دیابت بارداری داشته و هم دیابت نوع 2 یا فقط دیابت نوع 2، در مقایسه با زنانی که مبتلابه دیابت نبوده‌اند، بیش از 3 برابر بیشتر می‌شود.
نکته مهم آنکه، پس از تعدیل عواملی مانند وزن و دیگر برگ خریدهای سبک زندگی، زنانی که سابقه دیابت بارداری داشته ولی به دیابت نوع 2 مبتلا نشده بودند، در معرض افزایش خطر حوادث CVD قرار نداشتند.
این یافته‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد، زنانی که سبک زندگی سالم را از سال‌های میانه زندگی خود دنبال می‌کنند، ممکن است خطر CVD را در خود، علیرغم داشتن سابقه دیابت بارداری، کاهش دهند.
نظرات بسته است