تاثیر عفونت توبرکلوزیس نهفته روی سلامت و تندرستی

تاثیر عفونت توبرکلوزیس نهفته روی سلامت و تندرستی: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز

تاثیر عفونت توبرکلوزیس نهفته (LTBI) روی سلامت و تندرستی به خوبی درک نشده است. هدف این مقاله مروری، ارزیابی سلامت و خوب بودن افراد دارای LTBI است.

جستجوی سیستماتیک ادبیات برای ارزیابی مطالعات گزارش کننده، نتایج گزارش شده توسط بیمار در مدیریت LTBI از جمله کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL)، بهره_­مندی از خدمات سلامت، بار بیماری، و تجربه افراد با LTBI انجام شد. آنالیز ادغامی برای برآورد تاثیر LTBI روی HRQoL انجام شد.

در کل 4464 مطالعه غربالگری شدند، که از بین آن­ها 13 مقاله واجد شرایط، نه مطالعه منحصر به فرد را شرح می­دادند و برای بررسی در نظر گرفته شدند. HRQoL افراد دارای LTBI و بدون عفونت توبرکلوزیس (TB) قابل­ مقایسه، و بهتراز بیماران دارای بیماری TB فعال بود. با این حال، افراد دارای LTBI سلامت روان بدتری نسبت به افراد بدون عفونت TB گزارش کردند (میانگین تفاوت 4.16-، 95%CI بین 7.45- تا 0.87-؛ p=0.01). مطالعات کیفی وجود ترس، اضطراب، و استیگما را در افراد مبتلا به LTBI نشان دادند.

این مقاله مروری چالش­های روانشناختی-اجتماعی بالقوه در افراد مبتلا به LTBI، علیرغم نبود نشانه­های بالینی را نشان می­دهد. در حالی که کیفیت زندگی این افراد تحت تاثیر حاشیه­ای قرار داشت، این یافته، شواهدی در حمایت از مدیریت LTBI به منظور جلوگیری از فعال شدن مجدد TB و پیامدهای شدید بیماری TB فعال است؛ که بر همه حوزه­های HRQoL تاثیر می­گذارد.

مقدمه

توبرکلوزیس (TB) یکی از 10 علت اصلی مورتالیته در جهان است، و حدود 1.5 میلیون مرگ به دلیل TB در سال 2018 در جهان رخ داده است. TB به دلیل اختلال ریوی و نشانه­های بالینی زیان­باری همچون: خستگی، هموپتزی و کاهش وزن قابل­توجه، تاثیر منفی روی خوب بودن فیزیکی بیماران آلوده می­گذارد. علاوه بر نشانه­های فیزیکی، بیماران TB ممکن است فشارهای روانی-اجتماعی همچون استرس ناشی از بار مالی درمان و احتمال اخراج از محل کار را نیز تجربه می­کنند.

به عنوان بخشی از استراتژی پایان TB سازمان بهداشت جهانی (WHO)، اجلاس مقامات رده بالای ملل­متحد درباره TB در سال 2018، تلاش برای تمرکز روی مدیریت عفونت توبرکلوزیس نهفته (LTBI) را به عنوان یکی­از رویکردهای مراقبت پیشگیرانه TB، برای کنترل و کاهش بروز بیماری­های TB فعال تازه تشخیص داده شده ناشی­ از فعال شدن مجدد TB درخواست نمود. چون افراد مبتلا به LTBI به لحاظ بالینی بدون نشانه هستند، تشخیص و درمان LTBI آن­ها در جلوگیری از فعال شدن مجدد TB سودمند خواهد بود. افراد مبتلا به LTBI را می­توان با درمان در برابر عواقب زیان­بار بیماری TB فعال، از جمله بار بیماری و اجتماعی-اقتصادی حفاظت کرده، و به طور بالقوه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL) آن­ها را حفظ نمود.

با این­ حال، افراد درمان شده به دلیل LTBI به دلیل عوارض جانبی درمان و همچنین احتمال برچسب زدن و تبعیض در جامعه درنتیجه، تشخیص LTBI خود نیز ممکن است تاثیرات حاشیه­ای روی سلامت و خوب بودن خود تجربه نمایند. بزرگی تاثیر روی نتایج سلامت و جنبه­های روانی-اجتماعی زندگی افراد LTBI تا به امروز به خوبی درک نشده است. در مقابل، ابزارهای مختلف نتیجه گزارش شده توسط بیمار (PRO) با ویژگی­های ارزیابی متفات برای ارزیابی HRQoL و کاربردهای سلامتی بیماران دارای بیماری TB فعال استفاده شده­اند.

در اقدامات مراقبتی بیمار محور، معیارهای PRO نقش مهمی در دریافت ادراک ذهنی بیمار از شواهد سلامتی پاسخ به درمان، نشانه­های فیزیکی، چالش­های روانشناختی، کیفیت زندگی و خوب­ بودن ایفا می­کنند. این کار به پرداختن به نیازهای برآورده نشده بیمار به منظور بهبود کیفیت مراقبت و نتیجه ارزشمند، در خدمات سلامت جامعه کمک می­کند. هدف این مقاله مروری به شرح زیر است: (1) شناسایی مطالعاتی که سلامت و خوب بودن افراد دارای تشخیص LTBI را گزارش کرده­اند؛ (2) ارزیابی تاثیر LTBI روی HRQoL در مقایسه با بیماران دارای بیماری فعال و افراد بدون عفونت TB؛ و (3) ارزیابی ویژگی­های سایکوموتور ابزارهای نتایج سلامت. برای این که امکان درک جامع­تر از اهداف و نتایج پیشنهادی ما فراهم شود، این مقاله مروری شامل مقالات مربوط به شرکت کنندگانی از همه­ گروه­های سنی است.

نتایج

مشخصات مطالعه

جستجوی انجام شده در کل 4464 مقاله را شناسایی کرد، و در کل 13 مقاله که به شرح نه مطالعه منحصر به فرد می­پرداختند؛ در این مقاله مروری گنجانده شدند (شکل 1). این مطالعات، از سال 1999 تا 2020 انجام و در کل شامل 32107 شرکت کننده شامل 8056 فرد دارای LTBI، 4330 فرد دارای بیماری TB فعال، و 19721 فرد بدون عفونت TB بودند (جدول 1 را ببینید). اندازه کوهورت مطالعات از 16 تا 19523 شرکت کننده متفاوت بود، و همه شرکت­کنندگان حداقل 16 سال داشتند. هشت مطالعه در کشورهای با بار TB کم (سه مورد در کانادا، سه مورد در ایالات­متحده، و دو مورد در سوئد) انجام شدند، در حالی که یک مطالعه در ترکیه انجام شد که بار TB آن متوسط است. هیچ مطالعه­ای از کشورهای دارای بار TB زیاد پیدا نکردیم.

سه مطالعه طراحی مقطعی داشتند، و یکی­ از آن­ها شامل مصاحبه با کوهورت برای پشتیبانی از داده­های کمی به دست آمده از ابزار PRO بود. دو مطالعه طولی به ارزیابی تاثیر درمان روی HRQoL افراد دارای LTBI پرداختند، یک مطالعه کوهورت آینده­نگری بود؛ که استیگمای مرتبط با بیماری را در بین افراد مبتلا به LTBI شناسایی کرد، یک مطالعه کیفی بود؛ که به بررسی تجربه زنان باردار مبتلا به LTBI پرداخت، و دو مطالعه گذشته­نگر به ارزیابی سال­های زندگی تنظیم شده براساس کیفیت (QALY) و نرخ مورتالیته افراد دارای LTBI پرداختند. اهداف اولیه این مطالعات متفاوت بود، و چهار مطالعه به مقایسه سلامت و خوب بودن شرکت کنندگان درمان­ شده به LTBI و بیماری TB فعال پرداختند، در حالی که یک مطالعه سلامت و خوب­بودن افراد درمان شده؛ به دلیل LTBI و افراد بدون عفونت TB را مقایسه کرد. دو مطالعه سلامت و خوب­بودن افراد درمان شده به دلیل LTBI، بیماری TB فعال، و افراد بدون عفونت TB را مقایسه کردند. یک مطالعه کوهورت و یکی مطالعه کیفی، فقط روی افراد دارای LTBI متمرکز بودند.

پنج مطالعه شرکت کنندگان را از کلینیک­های TB فراخواندند، یک مطالعه شرکت کنندگان را از کلینیک اطفال یا بیماری­های عفونی فراخوانی کرد، یک مطالعه شرکت کنندگان را از وزارت بهداشت کشور فراخوانی نمود، یک مطالعه شرکت کنندگان را از مراقبت اولیه فراخوانی کرد، و یک مطالعه داده­های پرونده­های TB ایالتی و رجیستری­های سلامت را آنالیز نمود.

سلامت و تندرستی

در مطالعاتی که HRQoL را گزارش کرده، آن را با پرسشنامه SF-36 اندازه گیری نموده و یافته­ها به صورت نمره خلاصه مولفه فیزیکی (PCS) و خلاصه مولفه روانی (MCS)، خلاصه شدند. این مطالعات، گزارش کردند که LTBI تاثیر محدودی روی خوب بودن کلی افراد تشخیص داده شده، با HRQoL قابل­ مقایسه با افراد بدون عفونت TB دارد. شواهدی وجود دارند که نشان می­دهند LTBI روی جنبه­های روانی همچون بدنامی و ترس تاثیر دارد؛ که به خصوص در بین بیمارانی که به خوبی از LTBI آگاه نیستند، تاثیر بیشتری نسب به نشانه­های بالینی می­گذارند. آنالیز ادغامی دو مطالعه، که به مقایسه بهره­مندی از خدمات سلامت در بین افراد دارای تشخیص LTBI و بیماران دارای TB فعال پرداخته­اند، نشان داد که در وضعیت پایه افراد دارای LTBI شاخص بهره­مندی از خدمات سلامت بهتری نسبت به بیماران دارای بیماری TB فعال دارند، و میانگین تفاوت (MD) 0.13 است (95%CI بین 0.10 تا 0.16؛ p<0.001)

سلامت روان و تندرستی

پرسشنامه SF-36 یک نمره MCS ارائه می­کند که نمره­های حوزه­های زیر را خلاصه می­کند: ویتالیته (VT)، عملکرد اجتماعی (SF)، role emotional (RE) و سلامت روان (MH)/ چون این حوزه­ها MCS را تشکیل می­­دهند هم دارای اجزای سلامت روان (RE و MH) و هم سلامت اجتماعی (VT، SF) است؛ توضیح VT و SF به صراحت در دسته سلامت اجتماعی و خوب­بودن توضیح داده خواهد شد.

نمره­های MCS ادغامی در افراد دارای LTB1، بیشتر از بیماران دارای بیماری TB بودند (MD 4.44، 95%CI بین 0.81- تا 9.69، p=0.10) (شکل S2). با این حال، یافته از نظر آماری معنی­دار نبود. با تجزیه به حوزه­های SF-36، افراد دارای LTB1 نمره حوزه role emotion بیشتری داشتند (MD 12.10؛ 95%CI بین 3.21 تا 20.99، p=0.008) (شکل S9).

به هنگام مقایسه افراد دارای LTBI با افراد بدون عفونت TB، گروه اول نمره­های MCS کمتری داشتند (MS 2.35-؛ 95%CI بین 5.18- تا 0.48، p=0.10) (َکل S12)، اما این تفاوت از نظر آماری معنی­دار نبود. با تجزیه به حوزه­های تشکیل دهنده SF-36، برآورد ادغامی نشان داد که افراد دارای LTBI نمره­های حوزه سلامت روان بدتری نسبت به افراد بدون عفونت TB دارند (MD 4.16-؛ 95%CI بین 7.45- تا 0.87-، p=0.01) (شکل 3).

علاوه بر این، دو پرسشنامه برای اندازه گیری افسردگی استفاده شدند، که شامل یک سوال از EQ-5D و همچنین شاخص افسردگی بک (BDI) بودند. در همه مطالعات، افراد دارای LTBI از شکلی از افسردگی رنج می­بردند، که قابل مقایسه با بیماران دارای بیماری TB فعال بود. جالب این که افراد دارای LTBI احساس ترس و ناباوری بعد از تشخیص بیماری نهفته را گزارش کردند، و زنان بارداری که در یک مطالعه کیفی مورد مصاحبه قرار گرفته بودند، به دلیل درک اشتباه و نداشتن آگاهی از LTBI نگران بودند. افراد درمان شده؛ به دلیل LTB1 نگران فعال شدن مجدد TB بودند، که استرس نامطلوبی روی زندگی آن­ها ایجاد کرده بود. علاوه بر این، داده­های RHS-15 شواهدی از دیسترس روانی بین بیش­از یک سوم مهاجران تشخیص داده شده با LTB1 را نشان داد.

در یک مطالعه طولی، نمره MCS افراد درمان شده به دلیل LTB1، قبل، در طول، و بعد از تکمیل درمان قابل مقایسه بود، اما حوزه­های RE و MH در ماه اول آغاز درمان، بدتر شده و با ادامه درمان افزایش یافتند. این یافته نشان می­دهد افراد دارای LTB1 احتمالا مشکلات سلامت روان را در طول آغاز درمان تجربه می­کنند.

سلامت فیزیکی و تندرستی

نمره PCS پرسشنامه SF-36 نمره حوزه­های شامل: عملکرد فیزیکی (PF)، role physical (RP)، درد بدن (BP)، و سلامت عمومی (GH) را خلاصه می­کند.

نمره­های PCS ادغامی، در افراد دارای LTB1 نسبت به بیماران دارای بیماری TB فعال، بیشتر بودند (MD 4.36؛ 95%CI بین 0.29 تا 8.42، p=0.04) (شکل 4). افراد دارای LTBI، نمره حوزه PF (MD 12.96؛ 95%CI بین 8.56 تا 17.37، p<0.001) (شکل 3) و RP (MD 16.81؛ 95%CI بین 6.95 تا 26.68، p<0.001) (شکل 4) بیشتری داشتند.

با این حال، افراد مبتلا به LTBI به هنگام مقایسه با افراد بدون عفونت TB، نمره PCS کمتری داشتند (MD 2.40-؛ 95%CI بین 7.50- تا 2.70؛ p=0.36) (شکل S11)، اما این تفاوت به معنی­داری آماری نرسید. با این وجود، افراد دارای LTBI نمره­های حوزه BP (MD 5.35-؛ 95%CI بین 9.59- تا 1.12-، p=0.01) بدتری داشتند شکل S15).

چون LTBI یک شرایط بدون نشانه است، سلامت فیزیکی افراد دارای LTBI حفظ می­شود. با این حال، اختلال ریوی در یک پنجم کوهورت LTBI با کاهش ظرفیت حیاتی اجباری (FVC) و/یا حجم بازدمی اجباری (FEV1) شناسایی شد. یافته­های پرسشنامه EQ-5D یک مطالعه نشان داد یک چهارم افراد دارای LTBI، درد/ ناراحتی تجربه می­کنند، و به خصوص سه بیمار شرایط خود را با مصرف دارو در طول درمان مرتبط دانستند. علاوه بر این، تقریبا 38% افراد دارای LTBI در یک مطالعه دیگر بروز عدم تحمل به درمان LTBI1 را در ماه اول آغاز درمان گزارش کردند.

سلامت اجتماعی و تندرستی

از نظر حوزه SF که در نمره MSC سهم دارد، افراد دارای LTBI، نمره­های SF بیشتری نسبت به بیماران دارای بیماری TB فعال دارند (MD 19.18؛ 95%CI بین 5.33 تا 33.03؛ p=0.007) (شکل S8).

در یک مطالعه طولی، حوزه­های VT و SF در ماه اول آغاز درمان بدتر شده و سپس با تداوم درمان افزایش یافتند، که نشان دهنده تاثیر بالقوه آغاز درمان LTBI روی سلامت و خوب بودن اجتماعی است. یک مطالعه کیفی، اکراه زنان باردار مبتلا به LTBI در افشای وضعیت تشخیص خود را به دلیل بدنامی (استیگما) نشان داد. یک مطالعه مشکل بدنامی در بین شرکت­کنندگانی که دیسترس تجربه کردند، تماس نزدیک با بیماران TB داشتند، شرکت کنندگان که از LTBI چندان آگاه نبودند، و شرکت کنندگانی که تحت نظارت دقیق بودند نشان داد. علاوه بر این، یک مطالعه دیگر به خلاصه کردن نکات مربوط، به تاثیر بدنامی بر HRQoL در بین افراد مبتلا به LTBI پرداخت.

بحث

PRO از مولفه­های مهم نظارت سلامت عمومی است؛ و نتایج ارزیابی آن به طور فزاینده به عنوان شاخصی برای پرداختن به حوزه­های گسترده­تر سیاست عمومی استفاده می­شود. این مساله به خصوص در شرایطی همچون LTBI اهمیت دارد؛ که در آن می توان برای به دست آوردن بازخوردی از مدیریت پزشکی از افراد درگیر از جمله مسائل مرتبط با عوارض جانبی درمان، افسردگی، دیسترس یا اضطراب که بر کیفیت زندگی و نرخ تکمیل درمان تاثیر می­گذارند استفاده کرد. این معیار به طور غیرمستقیم، بار جلوگیری از فعال شدن مجدد TB و هدایت توسعه برنامه­های استراتژیک جدید برای مداخلات مبتنی بر جامعه آتی، با مراقبت­های با کیفیت یکپارچه در افراد مبتلا به LTBI را تعیین کرده، و به دستیابی به هدف پایان TB تا سال 2035 سازمان بهداشت جهانی کمک می­کند. به عنوان اولین مقاله مروری متمرکز روی سلامت و تندرستی افراد مبتلا به LTBI، یافته­های این مطالعه نشان داد بهره­مندی از خدمات بهداشتی و HRQoL افراد دارای LTBI با افراد بدون عفونت TB قابل مقایسه بوده، اما بهتر از بیماران دارای بیماری TB فعال می­باشد. نتایج این بررسی مروری با مقالات مروری سیستماتیک قبلی، که نشان دادند بیماری TB فعال باعث گزارش HRQoL بدتر نسبت به افراد درمان شده با LTBI می­شود، تطابق دارد. با این وجود، درک ما از تاثیر بلندمدت LTBI بسیار محدود است. اگرچه مطالعات مختلفی به بررسی تاثیر درمان روی افراد مبتلا به LTBI پرداخته­اند، فقط دو مطالعه تغییر در HRQoL و بهره­مندی از خدمات سلامت را به صورت طولی در زمان درمان افراد از نظر LTBI بررسی کرده­اند.

مقاله مروری ما چندین حوزه را شناسایی نمود؛ که تمرکز تحقیقات روی آن­ها باعث بهبود بیشتر خواهد شد. به طور خاص، متوجه شدیم به خوب بودن روانی افراد دارای LTB1 توجه کافی داده نشده است. فقط سه مطالعه مشکلات سلامت روان افسردگی، اضطراب، و ترسی که افراد LTBI با آن مواجه هستند را گزارش کرده­اند. افراد دارای LTBI در این مطالعات، احساس عدم امنیت و فهم اشتباه کشنده و مسری بودن LTBI را به نبود آگاهی و اطلاعات درباره LTBI در جوامع نسبت دادند. یافته­ها با یک مقاله مروری سیستماتیک اخیر که به بحث درباره ترس و اضطراب داشتن LTBI، و بدتر شدن وضعیت روانی در افراد دارای LTBI پرداخته بود، تطابق دارند. علاوه بر این، یک مقاله مروری قبلی عدم تمرکز روی تاثیر روانی و اجتماعی LTBI در افراد آلوده را گزارش کرد، زیرا همچون بیماران دارای بیماری TB فعال، افراد تحت درجات مختلف اضطراب و ترس از داشتن بیماری نهفته قرار دارند.

از نظر رفاه اجتماعی، دو مطالعه این مقاله مروری وجود بدنامی (استیگما) در افراد دارای LTBI را شناسایی کردند؛ که بر کیفیت زندگی آن­ها و قطع درمان LTBI تاثیر می­گذارد. یک مطالعه روش مخلوط به ارزیابی دانش و درک نگرانی­های مشابه، گزارش شده درباره بدنامی و نبود درک از LTBI پرداخت؛ که بر پذیرش درمان LTBI در بین مهاجران چینی در کانادا تاثیر­گذار بود. علاوه بر این، مطالعاتی که به بررسی موانع درمانی LTBI پرداخته­اند نیز مشکل ترس و بدنامی را در بین شرکت کنندگان مهاجر، بعد از مشخص شدن مثبت بودن غربالگری TST و IGRA گزارش کردند. با توجه به محدودیت مطالعات، ارتباط بین LTBI و رفاه اجتماعی به خصوص بدنامی، در همه سطوح جامعه به طور گسترده درک نشده است.

تا به امروز، ابزارهای HRQoL اختصاصی بیماری متعددی توسعه و برای اندازه­گیری PRO در بین بیماران دارای بیماری TB فعال، در جوامع محلی اعتبارسنجی شده­اند: ابزارهای کیفیت زندگی بیماری­های مزمن، ارزیابی عملکرد درمان بیماری مزمن – توبرکلوزیس و DR-12. به همین ترتیب، ابزارهای HRQoL عمومی مختلفی برای بیماران دارای بیماری فعال استفاده شده­اند: پروفایل سلامت دوک، کیفیت زندگی-BREF WHO، و مطالعه نتیجه پزشکی، اما هیچ­کدام در افراد مبتلا به LTBI استفاده نشده­اند. این مقاله مروری نشان داد که فقط سه ابزار (SF-36، EQ-5D، و SGRQ) برای اندازه­گیری نتایج HRQoL در افراد دارای LTB1 استفاده شده­اند، و اگرچه آن­ها در سایر مطالعات TB استفاده شده­اند، معیارهای نتیجه اختصاصی LTBI وجود ندارند.

ابزار SF-36، رایج­ترین ابزار استفاده شده برای اندازه­گیری HRQoL در LTBI است؛ اگرچه به نظر ابزاری معتبر و قابل اعتماد در بیماری TB فعال است، در مورد LTBI این گونه نیست. همانطور که در این مطالعه نشان­داده شد، LTBI بر حزه های مختلف زندگی فرد از جمله حوزه روانی، اجتماعی، و همچنین کیفیت زندگی تاثیر می­گذارد. با این حال، ابزارهای کنونی موجود فقط قادر به ثبت بخشی از حوزه­های سلامت در افراد دارای LTBI هستند؛ بنابراین معیارهای نتیجه، ممکن است حساسیت کافی برای مشاهده تاثیر واقعی روی HRQoL نداشته باشند. چون LTBI بدون نشانه و بدون عفونت و بدون هرگونه علامت فیزیکی است؛ تاثیر احتمالی بیماری نهفته روی رفاه روانی، و روانی-اجتماعی ممکن است نادیده گرفته شده باشد. اگرچه افراد دارای LTBI تحت تاثیر نشانه­های بالینی بیماری TB فعال قرار نمی­گیرند، خوب بودن شرایط فیزیکی یک فاکتور مهم است که باید در افراد LTBI درک گردد؛ تا دوره­های احتمالی فعال شدن مجدد TB آشکارسازی شود.

چون HRQoL هنوز از حوزه­هایی است که در پژوهش­های LTBI چندان بررسی نشده است، نیاز به یک معیار PRO اختصاصی LTBI وجود دارد؛ که قادر به بررسی کارآمد همه جنبه­های سلامت در فرد مبتلا به LTBI از جمله: ارتباط HRQoL با سلامت فیزیکی، سلامت روان، استیگما، و رخدادهای نامطلوب مرتبط با درمان باشد. در واقع، مطالعات نشان داده­اند که این ابزارهای خودارزیابی وضعیت سلامت پیش بینی کننده­های قوی­تر موربیدیته و مورتالیته نسبت به سایر معیارهای عینی مورد استفاده هستند، و برای شناسایی و تحویل، مراقبت­های سلامت مورد نیاز از طریق بهبود سیاست­ها سودمند خواهند بود.

پژوهش_­های گسترده برای تعیین تاثیر تعیین­کننده­های روانشناختی، عاطفی، و اجتماعی بیماری نهفته در افراد دارای LTBI به خصوص در کشورهای با بار TB متوسط و زیاد ضروری هستند. این کار برای اطمینان، از این تخصیص منابع کافی به منظور گنجاندن حمایت روانی-اجتماعی و مداخلات روانی-اجتماعی همراه با انتقال اطلاعات LTBI کافی برای جوامع مجلی و همچنین آموزش مداوم کارکنان مراقبت سلامت برای کمک به نگهبانی از سلامت و خوب بودن افراد مبتلا به LBTI است.

یافته­های این مقاله مروری از شواهد طرفدار مراقبت­های پیشگیرانه TB با تشخیص و درمان زودهنگام LTBI، به منظور اجتناب از عواقف سلامتی شدیدتر، همراه­­  با بار اجتماعی-اقتصادی بیماری TB فعال حمایت می­کنند. اختلال ریوی ممکن است حتی بعد از تکمیل و ریکاوری درمان باقی­مانده و ریسک بیماری مزمن، پس از توبکلوزیس و بیماری تنفسی را ایجاد نماید. از این رو، تلاش­های هماهنگ برای تشویق جوامع در معرض ریسک زیاد به غربالگری TB نیاز خواهد بود. آشکارسازی و درمان زودهنگام افراد دارای LTBI، در جلوگیری از عواقب زیان­بار بیماری TB فعال سودمند خواهد بود. این کار نیازمند همکاری با برخی مکانیسم­های پشتیبانی اجتماعی است؛ تا اطمینان حاصل شود افراد مبتلا به LTBI حین درمان، تحت سختی­های مالی قرار نمی­گیرند.

در این مقاله مروری، مطالعات محدودی درباره سلامتی در افراد دارای LTBI پیدا نموده و هیچ مطالعه­ای در کشورهای با بار TB زیاد پیدا نکردیم. چون LTBI بدون نشانه است، اهمیت سلامت و خوب بودن در افراد مبتلا به LTBI، به خصوص در کشورهای با بار TB زیاد که تمرکز اصلی آن­ها مقابله با بیماری TB فعال است، به خوبی درک نشده است. پژوهش­های بالقوه روی سلامت و خوب بودن افراد مبتلا به LTBI سودمند خواهد بود؛ و می توان با استفاده از داده­های بهره­مندی از خدمات سلامت آنالیز هزینه انجام داد، و شواهدی برای تصمیم گیری درباره سیاست­ها به منظور پیاده­سازی مدیریت LTBI در کشورهای با درمان کم و متوسط (LMICs) فراهم نمود. علاوه بر این، موانع روانی-اجتماعی در افراد مبتلا به LTBI را می­توان برای دستیابی به نتایج سلامت مطلوب، در مدیریت LTBI همراه با تلاش برای حذف TB و دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDG) شناسایی و بر آن­ها غلبه نمود. این مساله اهمیت آموزش سلامت و ترویج مدیریت LTBI را برای بهبود نتایج سلامت در بیماران TB نشان می­دهد. مطالعات آتی باید ارزش­های اجتماعی را نیز به عنوان بخشی از خدمات پزشکی جامع درنظر بگیرند.

با این وجود، این مقاله مروری محدودیت­هایی نیز دارد. نخست، ناهمگونی چشمگیری در مطالعات گنجانده شده از نظر طراحی و هدف وجود داشت. ویژگی­های سایکوموتور، ابزارهای استفاده شده برای اندازه­گیری HRQoL در LTBI به طور گسترده بررسی نشده است. تاثیرات حداقل و حداکثر در هشت ابزار استفاده شده گزارش شده­اند؛ که نشان می­دهد نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند، زیرا ابزارها به نظر قادر به اندازه­گیری تفاوت HRQoL بین افراد مبتلا به LTBI و افراد بدون عفونت TB نیستند. این مساله همچنین عدم تفاوت در HRQoL مشاهده شده، در مطالعات شناسایی شده را علیرغم این که نتایج مطالعات کیفی چیز دیگری گزارش می­کنند، توضیح می­دهد. در نهایت، مقاله مروری ما فقط پژوهش­های منتشر شده را شامل می­شد، و بنابراین ممکن است برخی مطالعات مهم را ازدست داده باشیم. با این وجود، معتقدیم که این مساله با معیارهای ورود گسترده و جستجو در شش پایگاه­ داده که با جستجوی مقالات خاکستری برای در نظر­گرفتن سوگیری مقالات تکمیل شد، به حداقل رسیده است.

نتیجه گیری

این مقاله مروری نشان می­دهد که اگرچه HRQoL افراد دارای LTBI به میزان اندک تحت ­تاثیر قرار می­گیرد، این افراد انواعی از اختلال سلامت روان به خصوص اضطراب و ترس را تجربه می­کنند. در این شرایط، چون HRQoL به حوزه­های وسیع­تر سلامت فراتر از اندازه­گیری مستقیم نتایج بیماری می­پردازد، رویکرد حساس­تر برای نشان دادن وجود چالش­های دیگر سلامتی، در مدیریت LTBI خواهد بود. شناسایی موانع اجتماعی و روانی بالقوه و همچنین تاثیر استیگما در مدیریت LTBI، در بهبود سیاست­ها برای مراقبت با کیفیت­تر در بیماران LTBI سودمند است. این کار به کاهش بار TB جهان و حرکت به سمت دستیابی به هدف استراتژی پایان TB سازمان بهداشت جهانی، و SDG­های 2030 ملل­متحد کمک می­کند.