توصيههاي نهايي براي غربالگري هرپس ژنيتال
کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده توصیههای خود را در زمینه عفونت ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ژنیتال منتشر کرده و در آن، غربالگری روتین را در نوجوانان و بزرگسالان بدون علامت، از جمله زنان باردار توصیه نمیکند. این کارگروه توصیههای نهایی خود را در مورد استفاده از تستها خونی برای غربالگری به تازگی منتشر و در وبسایت این کارگروه قابل دستیابی است.
این توصیهها، در واقع نسخه نهایی پیشنویس آن است که در آگوست 2016 منتشر و روزآمد شده گایدلاین سال 2005 این کارگروه است.
پس از بررسی کامل شواهد، USPSTF نتیجهگیری کرده که مضرات غربالگری بر مزایای آن برتری دارد. این توصیهها همسو با گایدلاینهای دیگر موسسات مطرح است، از جمله آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، کالج زنان و مامایی آمریکا، و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا.
علیرغم شیوع بالای هرپس ژنیتال، انجام تستهای غربالگری همیشه هم برای افراد بدون علامت فایده ندارد، خصوصا به دلیل آنکه تشخیص زودهنگام لزوما سلامت فرد را بهبود نمیدهد، زیرا در حال حاضر درمان قطعی برای این وضعیت وجود ندارد. علاوه براین، با توجه به آنکه روشهای غربالگری کنونی اغلب دقت بالایی ندارند، ضررهای غربالگری شامل نرخ مثبت کاذب بالا و اضطراب بالقوه و قطع روابط شخصی فرد در ارتباط با تشخیص بیماری است.
HSV نوعی عفونت منتقله از راه جنسی است که یک نفر را از هر 6 آمریکایی 14 تا 49 سال درگیر میکند. هرچند داروهای ضدویروسی میتوانند علایم عفونت HSV را درمان و از شیوع آن پیشگیری کنند، قادر نیستند عفونت زمینهای را از بین ببرند. دو نوع از HSV وجود دارد: 1-HSV که اغلب عفونت دهاني است و 2-HSV که اغلب عفونت ژنيتال ايجاد ميکند.
توصيههاي جديد همچنين تاکيد ميکنند که تستهاي کنوني براي 1-HSV، که در حال حاضر بيشتر به سوي عفونت ژنيتال پيش ميرود، نميتوانند مشخص کنند منبع عفونت دهاني است يا ژنيتال.
کارگروه خدمات پيشگيرانه همچنين توصيه ميکند مشاورههاي رفتاري براي پيشگيري از STIs در افراد پرخطر جدي گرفته شود و زنان بارداري که اخيرا به اين ويروس آلوده شدهاند، از نزديک تحت نظر قرار داشته باشند. هرچند عفونت HSV نوزاد نادر است، تهديد کننده حيات بوده و به زناني که عفونت فعال دارند، بايد زايمان به روش سزارين پيشنهاد شود.
يکي از محققان مطرح اين حوزه که البته در نگارش توصيهها نقشي نداشته، ضمن حمايت از گايدلاين مذکور، هشدارهايي را هم ميدهد. وي معتقد است: «توصيههايي که بر ضد غربالگري سرولوژيک عليه HSV ژنيتال هستند، توجيهپذير اما بايد نگرانيهايي را هم براي پزشکان و بيماران در مورد اپيدميهاي آينده و ضرورت ارتقاي تستها و استراتژيهاي تستها براي تشخيص HSV برانگيزد.
وي تاکيد ميکند که هرپس ژنيتال، به عنوان يک مشکل سلامت عمومي بهطور گستردهاي کمتر از لزوم تشخيص داده ميشود. ارتباط قوي ميان هرپس ژنيتال و عفونت HIV دليل ديگري است که بايد اين مشکل را رديابي کرد.
به هرحال، نبود يک برنامه کنترل ملي، فقدان واکسن براي پيشگيري، و ناآگاهي گسترده از وضعيت حاملين در ميان افراد آلوده، تلاشها را براي کنترل آن با چالش جدي مواجه کرده است. تستها براي HSV نسبت به يک دهه قبل پيشرفت چشمگيري نداشته و بايد ارتقا يابند. کم کردن انگ و سوء تفاهم درباره عفونت HSV نيز در کنترل تلاشها نقش مهمي دارند.
اين موضوع که نسبت به توصيههاي سال 2005 اين کارگروه، شاهد پيشرفتهاي اندکي در عملکرد تستهاي تشخيصي بودهايم، گايدلاين کنوني بايد راهنمايي باشد براي نو کردن تلاشها جهت ارتقاي تستهاي بهتر براي HSV بهبود استراتژيهاي مديريت و رسيدگي به مضرات و انگ فراگيري که در ارتباط با هرپس ژنيتال در جامعه وجود دارد.
نظرات بسته است