نتایج یک مطالعه جدید حاکی از آن است که علیرغم رعایت رژیم فاقد گلوتن توسط کودکان مبتلا به سلیاک به مدت یک سال، نزدیک به 20 درصد آنها همچنان نشانههایی را از صدمات رودهای در بیوپسیهای گرفته شده نشان میدهند.
نتایج به دست آمده تاکید میکند که کرایتریاها برای پایش بهبود مخاطی و مدیریت بیماری سلیاک در کودکان نیاز به ارزیابی مجدد دارند. این یافتهها در Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition منتشر شده است.
در سالهای اخیر، تستهای سرولوژیک IgA tTG جایگزین انجام بیوپسیهای پیگیری شده تا میزان بهبود رودهای در کودکان مبتلا به سلیاک که روی درمان با رژیم غذایی فاقد گلوتن هستند، پایش شود. اگرچه گایدلاینهای کنونی استفاده از سرولوژی را به عنوان یک مارکر برای ارزیابی میزان پایبندی به رژیم غذایی فاقد گلوتن پیشنهاد میکنند، شواهد موجود برای حمایت از استفاده از آنها برای این منظور موجود نیست.
با توجه به رشد بدنه شواهدی که پیشنهاد میکنند بزرگسالان مبتلا به سلیاک، علیرغم بدون علامت بودن و داشتن تستهای طبیعی IgA tTG، همچنان با انتروپاتی دست و پنجه نرم میکنند، مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان بهبود مخاطی در کودکان مبتلا به سلیاک طراحی شده که روی درمان با رژیم فاقد گلوتن هستند و اینکه آیا ارتباطی میان سطوح tTG و صدمه مخاطی وجود دارد.
محققان در این مطالعه، کودکانی را واجد شرایط دانستند که ابتلای آنها به بیماری سلیاک با پاتولوژی و مشاهده ضایعات 3 Marsh در آندوسکوپي تشخيصي تائيد شده و 12 ماه پس از آغاز رژيم غذايي فاقد گلوتن، تحت آندوسکوپي مجدد و بيوپسي از دئودنال قرار گرفته بودند.
از 103 کودکي که وارد مطالعه شدند، 89 درصد آنها در زمان تشخيص بيماري IgA tTG مثبت بودند. 11 بيمار نيز در زمان تشخيص tTG منفي بودند. از اين تعداد 11 بيمار، 2 کودک بدون علامت بودند، اما در معرض خطر بالاي ژنتيکي در تشخيص قرار داشتند.
عليرغم پايبندي عالي به رژيم غذايي فاقد گلوتن براي اغلب بيماران (91 درصد)، 43 درصد آنها از پايداري علايم شکايت داشتند، 27 درصد علايم جديد گوارشي پيدا کردند و 34 درصد نيز سرولوژي افزايش يافته پايدار در زمان انجام اندوسکوپي و بيوپسي مجدد داشتند. فقط 33 درصد آنها در زمان انجام آندوسکوپي مجدد بدون علامت بودند.
دلايلي که براي انجام آندوسکوپي در فقدان علايم سلياک ذکر شد، متغير بوده و شامل پيگيري براي بيماري ديگر، سرولوژي افزايش يافته پايدار، و ارزيابي بهبود مخاطي و تائيد تشخيص بيماري سلياک در حضور بيماري سرونگاتيو بوده است.
در مجموع، 19 درصد بيماران انتروپاتي پايدار را همسو با ضايعات مارش 3 در آندوسکوپي مجدد نشان دادند.
محققان متذکر ميشوند که نتايج آندوسکوپي نميتواند با حضور علايم يا بوسيله IgA tTG پيشبيني شود. از بيماراني که شواهدي به نفع انتروپاتي پايدار داشتند، 45 درصد در زمان انجام آندوسکوپي مجدد، بدون علامت بودند.
نتايج اين مطالعه در نهايت پيشنهاد ميکنند که نهتنها بايد اندوسکوپي پايه براي تائيد تشخيص سلياک انجام شود، بلکه انجام بيوپسي مجدد به منظور ارزيابي بهبودي بيماري سلياک نيز بايد مدنظر قرار داشته باشد و فقط به سطح سرولوژي IgA tTG اتکا نشود.
نظرات بسته است