پيش از جراحيهاي غيرقلبي، پيش از جراحيهاي غيرقلبي، مهارکنندههاي ACE را قطع کنيدنتایج یک مطالعه جدید که از سوی محققان کانادایی منتشر شده، نشان میدهد برای بیمارانی که تحت جراحیهای غیرقلبی قرار میگیرند، اگر از 24 ساعت پیش از جراحی، مصرف داروهای مهارکننده ACE و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2 (ARBs) قطع شوند، نرخ مرگ، استروک و صدمات قلبی در بیمار کاهش مییابد.محققان معتقدند پزشکان باید داروهای مهارکننده ACE و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2 را پیش از انجام جراحیهای غیرقلبی بزرگ و از 24 ساعت قبل از جراحی قطع کنند و اجازه مصرف آنها را به بیمار ندهند.نتایج گرفته شده از مطالعه VISION یا Vascular Events in Noncardiac Surgery Patients Cohort Evaluation در کنفرانس Anesthesiology سال 2016 از سوی انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا ارایه و به دنبال آن، به صورت آنلاین در سایت این انجمن قرار گرفته است.مهارکنندههای ACE و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2، هر دو به عنوان علل بروز هیپوتانسیون در طول بیهوشی شناخته شده بودند، اما تاکنون مشخص نبوده که باعث عوارض دیگری هم میشوند.در مطالعه VISION، تعداد 14 هزار و 687 بیمار 45 سال و بیشتر که تحت جراحیهای غیرقلبی قرار میگرفتند بررسی شدند. مطالعه مذکور در 12 مرکز مستقر در 8 کشور آسیایی، اروپایی، استرالیا و آمریکای شمالی و جنوبی، بین سالهای 2007 و 2011 انجام شدند.پیامد اولیه 30 روزه، مرگ در اثر هر عاملی در نظر گرفته شد: 1) صدمه میوکارد پس از جراحی غیرقلبی که بوسیله هرگونه افزایشی در سطح تروپین T قلبی غیرحساسیت بالا، از 03/0 نانوگرم در میلیلیتر، ناشی از ایسکمی میوکارد و 2) استروک. از تعداد 4802 بیماری که مهارکنندههای ACE و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2 را مصرف میکردند، 26 درصد آنها از 24 ساعت قبل از جراحی مصرف دارو را قطع و 74 درصد به مصرف آنها ادامه داده بودند. پیامد نهایی که پیش از این توضیح داده شد، در 150 بیماری که مصرف داروها را قطع کرده بودند و در 459 بیماری که مصرف داروها را قطع نکرده بودند تشخیص گذاشته شد. بیمارانی که داروها را قطع کرده بودند، در مقایسه با بیمارانی که مصرف داروها را قطع نکرده بودند، کمتر احتمال داشت که با پیامد مورد نظر مطالعه مواجه شوند (نسبت خطر تعدیل شده: 82/0). این اختلاف از نظر آماری معنیدار بود. از سوی دیگر، مشخص شد بیمارانی که از 24 ساعت پیش از جراحی مصرف داروهای مذکور را قطع کرده بودند، در مقایسه با بیمارانی که مصرف آنها را متوقف نکرده بودند، کمتر احتمال داشت که دچار هیپوتانسیون پس از جراحی شوند (نسبت خطر تعدیل شده: 01/2). این تفاوت میان دو گروه نیز از نظر آماری معنیدار گزارش شد.نتایج به دست آمده تائید میکنند که هیپوتانسیون، پیشبینی کننده صدمه است.حدود 7000 بیمار نیز در این مطالعه در یک هفته پیش از پروسیجر یک یا دو داروی آنتیهیپرتانسیو درمان شده بودند. در حقیقت، در حدود 60 درصد بیماران یک دارو، در حدود 31 درصد آنها دو دارو و حدود 9 درصد آنها نیز 3 یا تعداد بیشتری دارو گرفته بودند.به روشنی مشخص نیست در همه موارد چرا بیماران پیش از جراحی، مصرف دارو را قطع یا ادامه داده بودند و برای بیمارانی که چندین دارو مصرف میکردند، اغلب فقط یک داروی آنتیهیپرتانسیو تکی قطع شده بود.بیمارانی که پیش از جراحی داروی خود را قطع کرده بودند، در مقایسه با بیمارانی که به مصرف دارو ادامه داده بودند، کمتر احتمال داشت که پیش از جراحی فشار خون بسیار بالا داشته باشند، کمتر احتمال داشت که تحت جراحیهای بزرگ اوروژنیتال قرار گیرند، و بیشتر احتمال داشت که تحت جراحیهای عمومی اورژانس یا ضروری بزرگ بروند.به نظر میرسد در بسیاری از موارد، خود بیماران بودهاند که تصمیم به قطع داروهای آنتیهیپرتانسیو پیش از جراحی گرفتهاند. اطلاعات مربوط به خصوصیات دموگرافیک بالینی یا جراحی بیماران در مورد اینکه چرا مصرف دارو را قطع کردهاند، فقط برای 62/0 درصد از بیماران موجود بود. شایعترین دلیل (6 درصد) آن هم الگوی بالینی کار مرکزی بوده که بیمار در آنجا تحت جراحی قرار گرفته است.نتایج نهایی نشان میدهند که ادامه دادن مصرف مهارکنندههای ACE و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2 تا زمان جراحی باعث بروز هیپوتانسیون و بدتر شدن پیامدها در بیمار میشود. به نظر میرسد دادههای به دست آمده به اندازه کافی قوی هستند که دیگر نیازی به مطالعات دیگر نباشد و باید این توصیه در گایدلاینها هم گنجانده شوند که بیماران، مصرف مهارکنندههای ACE و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2 را یک روز پیش از جراحی غیرقلبی قطع کنند.
نظرات بسته است