آقای 36 سال‌های که پیش از این کاملا سالم بود، با سابقه 1 ماهه تب و درد در هر دو شانه و زانوها مراجعه کرد. وی ذکر می‌کرد که 2 هفته قبل از ظهور تب، مبتلا به زخم گلو هم شده بود.
مطالعات آزمایشگاهی حاکی از افزایش قابل توجه سلول‌های سفید خون به میزان 13 هزار و 800 در هر میلی‌متر مکعب (85 درصد نوتروفیل‌ها) سطح پروتئین واکنشی – C معادل 26 میلی‌گرم در هر دسی‌لیتر (سطح رفرانس: کمتر یا مساوی 3/0)، و تیتر antistreptolysin O معادل 1478 واحد بین‌المللی در هر میلی‌لیتر (سطح رفرانس: کمتر از 241) بود. اکوکاردیوگرافی ترانس‌توراسیک نشان داد رگورژیتاسیون خفیف آئورتی وجود دارد.
تب و آرترالژی بیمار پس از تجویز داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی کاهش یافت.
یک هفته بعد، ماکول‌های حلقوی قرمز، بدون درد و خارش روی اندام فوقانی و شکم بیمار ظاهر شدند (پانل A ساعد راست بیمار را نشان می‌دهد.
نقطه‌های جوهر سیاه، دیامتر یک ضایعه را نشان می‌دهد که 10 ساعت پیش از عکس گرفتن ظاهر شده بود.) راش‌ها در طول چند ساعت مهاجرت کرده و سپس در طول چند روز که راش‌های جدید ظاهر می‌شدند، محو می‌شدند.
بیوپسی از پوست بیمار نشان داد التهاب پری‌واسکولار لنفوسیت‌ها و نوتروفیل‌ها در درمیس وجود دارد (پانل B، رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین).
برای بیمار تب روماتیسمی حاد همراه با اریتم مارژیناتوم تشخیص گذاشته شد. اریتم مارژیناتوم که نوعی راش ماکولار غیرخارش‌دار و ناپایدار است، یک از معیارهای ماژور جونز برای تشخیص تب روماتیسمی حاد به شمار می‌رود.
برای بیمار آموکسی‌سیلین برای پروفیلاکسی ثانویه از بیماری روماتیسمی قلبی آغاز شد. راش‌ها به‌طور کامل 4 ماه پس از ظاهر شدن برطرف شدند و تیتر antistreptolysin O بیمار نیز پس از 12 ماه درمان، به عدد 246 واحد بین‌المللی در هر میلی‌لیتر رسید.
نظرات بسته است